|
متوسطه دوم و درس های ناگفته!
|
||
|
فقط از فهمیدن توست که می ترسند |
در حالـی کـه مجلـس، کاخ سفیـد و گـروه هـای حقـوق بشـر مـدام از
بدرفتـاری با مـردم یـا گروه هـای مختلـف صـحبـت می کردنـد، هیـچ وقت
حرفـی از مـردم بـومـی آمریکا، که بدترین رفتارهـای ممـکن بـا آنهـا شده
است، نمی زنند.
دولـت، سـرخ پـوستـان را تـا سـر حد مـرگ گرسنـگـی می داد و راحت
جلـوی چشمشـان گاومیشهـایشـان را می کـشـت. آنـهـا هـم کـه دیـگـر
غذایی برای خوردن نداشتند، مجبـور می شدند قراردادهایی را امضا کنند
که بر اساس آنها سرزمینهایشان به دولت واگذار می شد.
یک بار شنیـدم که دهـقـانهای چینی قرن نوزدهـم را «مسیحیـان برنج»
می نامیدند. زیرا مبلغان کاتولیک در روستاها فقط به افرادی که در مراسم
دینی شرکت می کردند، برنج می دادند و بقیه محکوم به گرسنگی بودند.
دولت ما هم با سرخ پوستان همین کار را می کرد تا آنها را سربه راه کند!
آری، دولت ما از گرسنگی دادن به عنـوان یک سیاسـت ملـی استفاده
کرد و سرخ پوستان بی شماری را کشت.
رفاه برای خود، مرگ برای همسایه!
شاید بی دلیل نبـود که هیتلـر وقتی می خواسـت نقشـه ی «راه حل
نهایی» خود را بـکشـد، دستور داد تا چگونگی مهـار کردن سرخ پـوستـان
آمریکا را بررسـی کنند. خیلی از نـقـشـه خوشش آمـد و بعد آن را در اروپا
پیاده کرد.
یکی دیگر از رهبران دیوانه ی عالم
سـرخ پوستان در برابر آن همـه گرسنگی، تحقیر، و صـدمـه های روحی
چاره ای نداشتند مگر آنکه تسلیـم شوند.
پـس از آنـکـه زمـیـنهـای سرخ پـوستـان غصب شد و بـازمـانـدگان درهم
شکسته در اردوگـاه هـا اسکان داده شدنـد، دولـت مبـلغان دینی را به آن
مناطق اعزام کرد تـا سرخ پوستـان را به زور مسیحی کنند؛ و این توهینی
آشکار به بـاورهای دینی و اعتقادی آنها بود.
روز استقلال آمریکا از استعمار بریتانیا
اگر چه در «اعلامیـه ی استقـلال» آمریـکا اعلام کـرده انـد که انسانـهـا
مساوی خلق شده اند، ولی سرخپوستان بومی آمریکا «مردمی وحشی
و بی رحم» معرفی شده اند که کشتن هر کس از آنها، چه زن،چه کودک
در هر سنی و هر شرایطی مجاز است!
اعلامیه ی استقلال آمریکا در 1776
برچسبها: خاطرات مارلون براندو, سیاست گرسنگی دادن, مسیحیان برنج, راه حل نهایی هیتلر
یک بار شنیـدم که دهقـانهـای چینـی قـرن نـوزدهـم را
«مسیحیـان برنـج» می نامیدند. زیرا مبلغـان کاتـولیـک در
روستاها فقـط به افـرادی که در مـراســم دیـنـی شـرکت
می کردند،برنج می دادنـد و بقیـه محکـوم بـه گرسنگـی
بـودنـد. دولـت مـا هــم بـا ســرخ پـوستـان هـمیـن کار را
می کرد تا آنها را سر به راه کند!
آری،دولت ما از گرسنگی دادن به عنـوان یک سیاست
ملی استفاده کرد و سرخ پوستان بی شماری را کشت.
شاید بی دلیـل نبود که هیتلر وقتی می خواست نقشه
«راه حل نـهـایی» خود را بـکشـد،دستور داد تا چگونگی
مـهـار کردن سرخ پـوستـان آمریکا را بررسی کنند.خیلی
از نـقـشه خوشش آمـد و بعد آن را در اروپا پیاده کرد.
سـرخ پـوستـان در بـرابـر آن هـمـه گرسنگی،تحقیر،و
صـدمـه های روحی چاره ای نداشتند مگر آنکه تسلیـم
شوند.
برچسبها: سرخ پوستان آمریکا, مسیحیان برنج, هیتلر, سیاست گرسنگی دادن
ابزارهای شناخت، شناخت را برای ما میسر می کند.شناخت به مـا جهان بینی می دهد. جهان بینی، ایدئولوژی یعنی بایدها و نبایدها را معلـوم می کند؛ و این جاست که پای عمل به میان می آید.
|