|
متوسطه دوم و درس های ناگفته!
|
||
|
فقط از فهمیدن توست که می ترسند |
ماهی تویی و آب؛ من و تُنگ؛ روزگار
من در حصار تنگ و تو در مشت من اسیر
پلک مرا برای تماشای خود ببند
ای ردپای گمشده باد در کویر
ای مرگ می‌رسی به من اما چقدر زود
ای عشق می‌رسم به تو اما چقدر دیر
مرداب زندگی همه را غرق می‌کند
ای عشق همتی کن و دست مرا بگیر
چشم انتظار حادثه‌ای ناگهان مباش
با مرگ زندگی کن و با زندگی بمیر
برچسب‌ها: فاضل نظری, شعر معاصر ایران
از باغ می برند چراغانی ات کنند
تا کاج جشن های زمستانی ات کنند
پوشانده اند صبح تو را ابرهای تار
تنها به این بهانه که بارانی ات کنند
یوسف! به این رها شدن از چاه دل مبند
این بار می برند که زندانی ات کنند
ای گل گمان مکن به شب جشن می روی
شاید به خاک مرده ای ارزانی ات کنند
یک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست
از نقطه ای بترس که شیطانی ات کنند
آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
گاهی بهانه ای است که قربانی ات کنند
برچسب‌ها: فاضل نظری, شعر معاصر ایران
ای بی وفای سنگدل قدرناشناس!
از من همین که دست کشیدی تو را سپاس
با من که آسمان تو بودم روا نبود
چون ابر هر دقیقه درآیی به یک لباس
آیینه ای به دست تو دادم که بنگری
خود را در این جهان پر از حیرت و هراس
پنداشتی مجسمه ی سنگ و یخ یکی ست؟
کو آفتاب تا بشوی فارغ از قیاس
دنیا دو روز بیش نبود و عجب گذشت!
روزی به امر کردن و روزی به التماس
مگذار ما هم ای دل بی زار و بی قرار
چون خلق، بی ملاحظه باشیم و بی حواس
برچسب‌ها: فاضل نظری
آب طلـب نکرده، همیشـه مــراد نیست
گاهی بهانه ای است که قـربانیت کنند
برچسب‌ها: فاضل نظری, خوزستان, معجزه مدیریت قرن 21
یک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست
از نقطـه ای بتـــرس که شیطـانیــت کنند
برچسب‌ها: فاضل نظری, دوزخیان در دوزخ
یوسف به این رها شدن از چاه دل مبند
این بــار مـی بـرنــد که زنـدانیــت کننــد
برچسب‌ها: فاضل نظری, کارگران بی مزد, نیشکر هفت تپه, خوزستان
ابزارهای شناخت، شناخت را برای ما میسر می کند.شناخت به مـا جهان بینی می دهد. جهان بینی، ایدئولوژی یعنی بایدها و نبایدها را معلـوم می کند؛ و این جاست که پای عمل به میان می آید.
|