متوسطه دوم و درس های ناگفته!
|
||
فقط از فهمیدن توست که می ترسند |
در دندانپزشکی یا پزشکی فرآیندهای کنترل صورت می گیرد تا هم
از بیمار و هم پزشک در برابر انتقال بیماری های خونی مثل هپاتیت B
و اچ آی وی مراقبت شود. از جمله: همه ی وسایل معاینه و ابزار کار
باید ضدعفونی شوند و از دستکش و دستمال یک بار مصرف استفاده
شود.
در دندانپزشکی به خاطر خونریزی و یا لثه های خون آلود، ویروس
آچ آی وی می تواند به وسیله ی ابزار و یا دست دندانپزشک به فرد
دیگری منتقل شود، مگر این که برای هر بیمار از ابزار ضدعفونی شده
استفاده شود و این ابزارها دوباره در پایان کار روزانه شستشو شده
و خشک گردد و داخل آون قرار داده شود تا با حرارت بالا ضدعفونی
شود. یعنی هر ابزاری فقط برای یک بیمار استفاده شود و دوباره
ضدعفونی گردد.
در دریافت خون، و دیگر فرآورده های خونی یا پیوند اعضا، امروزه به
دلیل مراقبت های مخصـوص به خاطـر ویروس HIV یا هپـاتیت B و C،
امکان انتقال این ویروس ها تقریبا" وجود ندارد.
منی مرد و «پیش منی» یا همان آب شوق که قبل از منی از آلـت مرد
خارج می شود، در فرد «HIV مثبت»، دارای ویروس است. همچنین
ترشحات مقعدی در فرد «HIV مثبت» حاوی ویروس است.
در ارتباط جنسی مقعدی، ویروس با ترشحات آلت وارد روده ی مفعول
شده و از دیواره ی روده جذب می شود و او را آلوده می کند. همچنین
اگر مفعول، خود آلوده به ویروس باشد، ویروس از طریق ترشح مقعدی او
یا خون او وارد مجرای ادرار فاعل شده یا از طریق زخم یا خراشیدگی
روی پوست آلت وارد بدنش می شود.
ارتباط جنسی «مقعدی» در فرهنگ اکثر مردم جهان و از جمله در
فرهنگ ما ایرانیان، بسیار زشت و غیرطبیعی است، تا آن جا که صحبت
از آن نیز زشت و نکوهیده تلقی می شود. چه این ارتباط بین یک مرد یا
پسر، با مرد یا پسر دیگر باشد، چه بین یک مرد یا پسر، با یک دختر یا
زن، حتی بعد از ازدواج صورت گیرد. اما در این جا برای جلوگیری از انتقال
ویروس HIV ناچار از توضیح آن بودیم.
انزال منی در ارتباط جنسی مهبلی
ارتباط مهبلی بین مرد و زن نیز در فرهنگ ما، فقط بعد از ازدواج آن دو، روا و
شایسته است.
فراموش نکنید ویروس HIV هم از طریق دیواره ی مهبل و مقعد و هم
از طریق خراش و زخم در این نواحی، یا در هر جای دیگر بدن، می تواند
به وسیله ی مایعات جنسی، ترشح مقعدی و خون، منتقل شود.
قبل از این که آلودگی با ویروس HIV بتواند به ایدز تبدیل شود، ماه ها
و یا سال ها زمان می برد. اگر فرد در این مدت، «تست» ندهد، ممکن
است متوجه وجود اچ آی وی در بدن خود نباشد، تا این که بالاخره این
ویروس آن قدر به سلول های سیستم ایمنی او ضربه بزند تا این که آن
را از کار بیندازد.
از طرف دیگر، اگر با انجام تست، معلوم شود که فرد HIV مثبت است.
می تواند با دارودرمانی، هم جلوی نابودی سریع سیستم ایمنی اش را
بگیرد و هم از انتقال دادن ویروس به دیگران جلوگیری کند.
مردانی که ختنه شده اند، خطر ابتلایشان به ویروس HIV در رابطه ی
جنسی، نصف مردان ختنه نشده است. پس ختنه شدن اگر چه موجب
کاهش درصد ابتلای به ویروس اچ آی وی می شود، ولی فرد را در برابر
آن مصون نمی کند.
ممکن است فردی ویروس اچ آی وی را در بدن خود داشته باشد،
ولی این به معنی ابتلا به بیماری «ایدز» نیست، ایدز تنها پس از آن
ظاهر می شود که ویروس HIV سیستم ایمنی بدن را کاملا" تضعیف
کرده باشد.
اما اگر مادر مبتلا به اچ آی وی باشد، حتما" ویروس را به فرزند به
دنیا نیامدهاش منتقل خواهد کرد؟
با پژوهش ها و تلاش های صورت گرفته، انتقال ویروس از مادر به
جنین تقریبا" متوقف شده است. اگر مادرِ باردار داروهای درمان HIV
را مصرف کند، احتمال انتقال ویروس به فرزندش کمتر از %1 خواهد
بود. اما اگر مادر تحت درمان نباشد، احتمال انتقال ویروس به فرزندش
حدود %25 خواهد بود.
دکتر مینو محرز، رییس مرکز تحقیقات ایدز ایـران میگوید آموزش و
پرورش به خاطر جلوگیری از بدآموزی دانش آموزان و اعتراض اولیای
آنها از صحبت در باره ی «ایدز» و راه های انتقال ویروس به وجود
آورنده ی آن طفره می رود و همین سبب افزایش وحشتناک تعداد
نوجوانان و جوانان مبتلا به ایدز در ایران شده است!
مسئولین، سر خود را چون کبک به زیر برف کرده اند و می پندارند
سکوت در باره ی ایدز، راه ورود بیماری را به خانه ها می بندد، حال
آنکه نوجوانان به علت بی اطلاعی با ویروس اچ آی وی رو به رو شده
و کاشانه ها ویران می شوند!
همیشه دانستن و فهمیدن است که چاره ی کار است. وقتی از
نوجوانان در باره ی راه های انتقال بیماری می پرسیم، اغلب هیچ
نمی دانند و یا آن قدر دچار وسواس فکری شده اند که می ترسند با
دوست و همکلاسی خود دست بدهند و روبوسی کنند!
ویروس «اچ آی وی» به وسیله ی خون، آب منی، ترشحات مهبل زن
و ترشحات مقعدی منتقل می شود.
اطلاع در باره ی بیماری و راه های انتقال آن است که می تواند
فرزندان ما را از شر این بیماری مصون بدارد. تنها راه نجات نوجوانان و
جوانان ما، آگاهی دادن به آنها در باره ی راه های انتقال ویروس HIV
است.
آیا «اچ آی وی» همان ایدز است؟
خیر؛ این باوری نادرست اما بسیار رایج است. اچآیوی (HIV) ویروسی
است که از راه های گوناگون وارد بدن میشود و سیستم ایمنی را هدف
قرار میدهد. از آنجایی که این ویروس میتواند تا مدتی طولانی نهفته
بماند و علائمی از خود بروز ندهد، سیستم ایمنی بدن را رفته رفته چنان
تضعیف میکند که به ایدز (AIDS) میانجامد؛ ایدز، مرحلهای است که
سیستم ایمنی بدن به شدت ضعیف شده و توان مقابله با بیماریها و
ویروسها را تا حد زیادی از دست میدهد.
تست HIV به سادگی و به طور رایگان در مراکز درمانی دولتی انجام می شود.
ممکن است فاصله ی ورود ویروس اچ آی وی به بدن تا پیشروی و
رسیدن به ظهور علایم ایدز، سالها طول بکشد. طول این زمان برای
هر فردی متفاوت است، چون وضعیت سیستم ایمنی بدن انسان ها
متفاوت است.
تشخیص زودهنگام ورود اچ آی وی به بدن، امکان دارودرمانی را به
ما می دهد. دارودرمانی احتمال انتقال ویروس HIV از فرد آلوده به
دیگران را بسیار کاهش می دهد. دارودرمانی همچنین اثر ویروس HIV
را بر سیستم ایمنی بدن متوقف یا کند می کند.
HIV ویروسی است که از راه های مختلف مثل خون، آب منی مرد
و حتی آب شوق او که قبل از منی و در مواقع تحریک جنسی از آلت
خارج می شود، ترشحات فرج و مهبل زن، شیر مادر، ترشحات مقعدی،
از فرد آلوده به فرد دیگر منتقل می شود، سپس این ویروس در داخل
بدن، به سیستم ایمنی فرد حمله کرده و آن را به تدریج ضعیف و
ضعیف تر می کند و بدن دیگر قادر به مبارزه با بیماری ها نخواهد بود.
یکی از راه های جلوگیری از ورود HIV، عوض کردن تیغ خودتراش
در آرایشگاه ها است. در خانه و در زمان سفر نیز فقط از خودتراش
شخصی خود استفاده کنید، زیرا خونِ حاوی ویروس اچ آی وی از
طریق بریدگی یا زخم روی پوست در موقع اصلاح یا زدن موهای بدن،
می تواند وارد بدن ما شود.
اچ آی وی، ویروسی است که از راه های مختلف می تواند وارد بدن
ما شود. این ویروس در بدن ما به سیستم ایمنی حمله می کند و آن را
به تدریج ضعیف و ضعیف تر می کند و بدن دیگر قادر نخواهد بود در مقابل
هیچ باکتری یا ویروسی یا حتی قارچ و انگلی از خود دفاع کند. به چنین
نقصی که به خاطر ویروس HIV در سیستم ایمنی ما به وجود می آید،
«ایدز» می گوییم.
ویروس HIV
اما آیا اچ آی وی از راه بوسیدن منتقل می شود؟
اگر منظور از بوسیدن، روبوسی دوستانه باشد، خطری وجود ندارد.
اما اگر بوسیدن عاشقانه و مکیدن و گزیدن لب ها و زبان یکدیگر در کار
باشد، و زخم یا بریدگی در لب و دهان و لثه و زبان باشد و خون جا به
جا شود، این خون می تواند ویروس HIV را به دیگری منتقل کند. بزاق
فردی که HIV مثبت باشد، ویروس را منتقل نمی کند و فقط خون او
می تواند سبب انتقال ویروس شود.
اچ آی وی، ویروسی است که اگر با آن مقابله نشود، می تواند به
سیستم ایمنی بدن ما آسیب رسانده و آن را ضعیف و ضعیف تر کند؛
تا سرانجام به وضعیتی برسیم که به آن ایدز گفته می شود، یعنی
عدم مقاومت در برابر میکروب ها به دلیل ورشکسته شدن سیستم
ایمنی بدن.
اما آیا HIV میتواند توسط حشرات و نیش آنها به انسانها منتقل
شود؟
خیر؛ حشرات مطلقا" نمیتوانند ناقل اچ آی وی باشند. حشراتی
که انسانها را میگزند، خون او را میمکند، نه این که خون جدیدی
به بدن انسان تزریق کنند. به همین خاطر است که تاکنون هیچ
موردی از انتقال ویروس اچ آی وی توسط حشرات به انسان ها کشف
و گزارش نشده و احتمالا" هرگز هم نخواهد شد.
اگر ویروس اچ آی وی وارد بدن کسی شود، او ایدز گرفته است؟
خیر؛ HIV ویروسی است که از راه های گوناگون وارد بدن می شود
و سیستم ایمنی بدن را هدف قرار می دهد و رفته رفته آن را ضعیف
و ضعیف تر می کند، و تازه این جاست که می گوییم فرد به بیماری
ایدز مبتلا شده است. پس اچ آی وی، ایدز نیست و اگر تست HIV
انجام گیرد، می توان قبل از ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن، با آن
مقابله کرد.
آیا ویروس اچ آی وی از راه بزاق، عرق، استفاده مشترک از حوله،
ظرف و قاشق یا توالت عمومی منتقل میشود؟
خیر؛ اچ آی وی ویروسی شکننده است که روی هیچ سطحی بیرون
از بدن نمیتواند زنده بماند. این ویروس از راه لمس بدن فرد مبتلا، یا
غذا خوردن با او در ظرفی مشترک، یا استفاده از دستشویی مشترک،
به هیچ وجه منتقل نمیشود. سرفه یا عطسه کردن هم نمیتواند
ویروس را منتقل کند. آب یا هوا هم نمیتواند ناقل این ویروس باشد،
بنابراین شنا کردن در استخری که مبتلایان به این ویروس در آن شنا
کردهاند هیچ خطری ندارد.
دکتر مینو محرز، رییس مرکز تحقیقات ایدز ایـران میگوید آموزش و پرورش
به بهانه ی بدآموزی دانش آموزان و اعتراض اولیای آنها از اطلاع رسانی در
باره ی ایدز و راه های انتقال ویروس آن طفره می رود و همین سبب افزایش
محسوس تعداد نوجوانان مبتلا به ایدز شده است!
به همین دلیل ایشان استفاده از شبکههای اجتماعی برای آگاه سازی مردم
و خصوصا" دانش آموزان و نوجوانان را کارگشا می داند.
زمانی که با نوجوانان مبتلا به ایدز صحبت میکنیم، آنها نسبت به چگونگی
برقراری ارتباط و راههای شیوع بیماری اظهار بیاطلاعـی میکننـد. دکتر محرز
می گوید: «متأسفانه برخی از مسئولین نظرشان این است که آموزش نوجوانان
و آگاهـی دادن به آنهـا نسبـت به ایـدز بد آمـوزی دارد و تبعـات دیگری به دنبال
خواهد داشت، به همین دلیل ترجیـح میدهند که در باره ی آن حرفی نزنند.
مسئولان بخشهای آموزشی همواره ترجیح میدهند به سکوت و انکار ادامه
دهند، حال آنکه نوجوانان به علت بی اطلاعی وارد روابط پر خطر شده و به
همین علت آمار نوجوانان ایرانی مبتلا به ایدز به صورت وحشتناکی بالا رفته
است!»
تا چند سال قبل %97 مبتلایان ایدز در ایران را مردان تشکیل میدادند اما با
رشد ده برابری زنان مبتلا، نسبت مبتلایان زن و مرد به هم نزدیک شده است.
قبلا" آمار مبتلایان به ایدز در مردان بالاتر از زنان بود، تا اینکه امکان انتقال ایدز
در میان معتادان تزریقی کنترل شد و در این زمینه کاهش آسیب صورت گرفت.
بعد از آن طبق معمول دیگر کشورها، شکل انتقال ویروس به سمت انتقال از
طریق تماسهای جنسی رفت، به همین دلیل تعداد زنان مبتلا به ایدز بیشتر
شده است.
البته روسپیگری و روابط آزاد عامل افزایش ده برابری زنان مبتلا نبوده بلکه
برقراری تماسهای مشروع و عادی بین افراد مبتلا، سرایت ویروس ایدز را بالا
برده است! به عبارت دیگر کمکاری و کوتاهی مراجع اطلاع رسانی همچون صدا
و سیما عامل اصلی گسترش ایدز در چند سال اخیر می باشد.
بسیاری از شهروندان با وجود مراکزی که برای تست رایگان ایدز در شهرها
دایر شده، به آنها مراجعه نمیکنند. برخی از مردم هراس دارند که به آنها انگ
زده شود و مورد قضاوتهای نادرست قرار گیرند؛ اما نمی دانند که به این ترتیب
عزیزانشان در معرض آلودگی و مرگ قرار خواهند گرفت!
ناآگاهی عمومی از ایدز، موجب شده که خانوادهها از آسیب این بیماری در
امان نمانند و در کمال تأسف، امروزه افرادی به بیماری مبتلا میشوند که
سالهاست ازدواج کردهاند و بچه های بزرگ دارند!
در میان ارگانها و دستگاه های اداری، تنها وزارت بهداشت کارش را در این
حوزه درست انجام داده است اما، همان طور که دیدیم معضل ایدز صرفا"
جنبه ی بهداشتی ندارد و مشکلات اجتماعی و فرهنگی نیز به گسترش آن
دامن میزنند.
در هفتمین سمینار سراسری ایدز در ایران، شمار مبتلایان به ایدز 66,000
نفر اعلام شد که اکثر بیماران بین 25 تا 40 سال سن دارند، و اصلیترین راه
انتقال ویروس از دو سال قبل، تماس جنسی است.
ایدز؛ نگاهی به ده افسانه و باور نادرست
افسانه ی نادرست ششم
اچ آی وی ویروسی رایج در میان همجنس بازان است: این باوری کاملا"
نادرست است. هر کسی، با هر جنسیتی، اگر شرکای جنسی متعدد داشته
باشد و به رابطه ی جنسی بدون کاندوم خو گرفته باشد، در معرض ابتلا به
انواع ویروسها و بیماریهای مقاربتی، از جمله اچ آی وی است.
مردانی که بیش از یک شریک جنسی دارند باید دستکم سالی یک بار نه
فقط آزمایش اچ آی وی، که آزمایش کلی برای همه بیماریهای مقاربتی بدهند.
برای زنان هم تست سالانه «پاپاسمیر» برای تشخیص بیماریهای مقاربتی،
از جمله تب خال تناسلی (Herpes) و زگیل تناسلی (HPV) که میتواند در
صورت نهفته ماندن، عامل سرطان دهانه ی رحم باشد، اکیدا" توصیه میشود.
افسانه ی نادرست هفتم
مادر مبتلا به اچ آی وی حتما" ویروس را به فرزند به دنیا نیامدهاش منتقل
خواهد کرد: با پژوهشهای جدید و تلاشهای جامعه ی پزشکی، انتقال ویروس
از مادر به جنین تقریبا" متوقف شده است. اگر مادر باردار داروهای درمان HIV را
مصرف کند، احتمال انتقال ویروس به فرزندش کمتر از %1 خواهد بود. اگر مادر
تحت درمان نباشد، احتمال انتقال ویروس به فرزند حدود %25 است.
افسانه ی نادرست هشتم
اگر تست اچ آی وی دو نفر منفی باشد، میتوانند بدون کاندوم هم رابطه ی
جنسی داشته باشند: رایجترین روش برای آزمایش اچ آی وی در جهان، اسکن
کردن پادتن (آنتیبادی) است. در این روش با شمارش تعداد آنتی بادیهایی
که بدن برای مقابله با ویروس میسازد، میتوان ابتلا به ویروس را تشخیص داد.
اما مسئله اینجاست که تولید این پادتنها زمانبر است و ممکن است در طول
این زمان شما آزمایش داده باشید و نتیجه منفی گرفته باشید.
اگر از آخرین آزمایش سه ماه گذشته و جواب آزمایش مجدد شما همچنان
منفی است، میتوانید مطمئن باشید که مبتلا نیستید.
افسانه ی نادرست نهم
HIV میتواند توسط حشرات به انسانها منتقل شود: حشرات مطلقا"
نمیتوانند ناقل اچ آی وی باشند. حشراتی که انسانها را میگزند، صرفا"
خون را میمکند و خون جدیدی به بدن انسان تزریق نمیکنند. به همین خاطر
است که تا کنون هیچ موردی از انتقال اچ آی وی توسط حشرات به انسانها
کشف و گزارش نشده و احتمالا" هرگز نخواهد شد.
افسانه ی نادرست دهم
ابتلای به اچ آی وی یعنی مرگ: نرخ مرگ و میر در میان مبتلایان به HIV و
ایدز در دهه های گذشته بالا بود، چون تشخیص و درمان آن بسیار دشوارتر از
حالا بود. اکنون با داروهای جدیدی که برای مقابله با گسترش این ویروس تولید
شده، میتوان تا حدود زیادی اچ آی وی را سرکوب کرد. طول عمر مبتلایان HIV
در حال حاضر با طول عمر کسانی که مبتلا نیستند تفاوت زیادی ندارد.
ایدز؛ نگاهی به 10 افسانه و باور نادرست
افسانه ی نادرست اول
اچ آی وی همان ایدز است: این باوری نادرست اما بسیار رایج است. HIV
ویروسی است که از راههای گوناگون وارد بدن میشود و سیستم ایمنی را
هدف قرار میدهد. از آنجایی که این ویروس میتواند تا مدتی طولانی نهفته
بماند و علائمی از خود بروز ندهد، سیستم ایمنی بدن را رفته رفته چنان
ضعیف میکند که به ایدز (AIDS) میانجامد؛ مرحلهای که سیستم ایمنی بدن
به شدت آسیب پذیر میشود و توان مقابله با بیماری های مختلف را تا حد
زیادی از دست میدهد.
ممکن است فاصله ورود ویروس اچ آی وی به بدن تا پیشروی و رسیدن به
ظهور علائم ایدز حتی 10 سال نیز بشود. این زمان در افراد گوناگون متفاوت
است، چون وضعیت سیستم ایمنی بدن انسانها متفاوت است. تشخیص
زود هنگام ورود اچ آی وی به بدن، انتخابهای درمانی مؤثرتر و متنوع تری پیش
روی مبتلایان خواهد گذاشت.
افسانه ی نادرست دوم
اچ آی وی از راه بزاق، عرق، استفاده مشترک از حوله، ظروف یا توالت منتقل
میشود: خیر، اچ آی وی ویروسی شکننده است که روی هیچ سطحی بیرون
از بدن نمیتواند زنده بماند. این ویروس از راه لمس بدن فرد مبتلا، یا غذا خوردن
با او در ظرفی مشترک، یا استفاده از دستشویی مشترک، به هیچ وجه منتقل
نمیشود. سرفه یا عطسه کردن هم نمیتواند ویروس را منتقل کند. آب یا هوا
هم نمیتواند ناقل این ویروس باشد، بنابراین شنا کردن در استخری که مبتلایان
به این ویروس در آن شنا کردهاند هیچ خطری ندارد.
افسانه ی نادرست سوم
اچ آی وی از راه سکس دهانی منتقل نمیشود: ممکن است منتقل بشود.
البته احتمالش کم است ولی اگر شما یا شریک جنسی تان زخمی یا بریدگی
در دهان و لثه یا ناحیه ی تناسلی داشته باشید، خطر ابتلا به اچ آی وی یا
حتی اچ پی وی (زگیل تناسلی) به وسیله ی بوسیدن، لیسیدن و مکیدن آلت
تناسلی زن یا مرد، بسیار بالاست.
به طور کلی تماس پوست بریده شده یا زخمی، با خون، اسپرم یا ترشحات
مهبلی (واژنی) فردی دیگر میتواند به سادگی عامل انتقال ویروس باشد.
افسانه ی نادرست چهارم
اچ آی وی از راه بوسیدن و تماس بدنها منتقل میشود: این باور در اکثر
موارد نادرست است. بوسیدن فرد مبتلا به اچ آی وی، حتی بوسیدن شهوتی
که با تبادل بزاق دهان همراه است، خطری ندارد. بوسیدن فقط در صورتی
میتواند عامل انتقال اچ آی وی یا ویروسهای دیگر باشد که هر دو نفر زخمهای
باز یا لثههای خونآلود داشته باشند. در واقع تا زمانی که تبادل خون میان بدنها
صورت نگیرد، بوسیدن خطری در بر ندارد.
در آغوش کشیدن مبتلایان هم عملی کاملا" بیخطر است. مبتلایان به HIV
و ایدز به حمایت روانی دوستانشان به شدت نیازمندند بنابر این از اینکه آنها را
در آغوش بگیرید، واهمه نداشته باشید.
افسانه ی نادرست پنجم
با داشتن رابطه ی جنسی با کسی که مبتلا به اچ آی وی است، حتما"
مبتلا خواهید شد: درست نیست؛ اگر آمیزش جنسی، محافظت شده باشد،
یعنی اگر از کاندوم استفاده کنید، احتمال انتقال ویروس اچ آی وی به طور
چشمگیری کاهش مییابد. کاندوم در مقابله با شیوع اچ آی وی و بیماریهای
دیگر مقاربتی بسیار مؤثر است.
![]() |