متوسطه دوم و درس های ناگفته!
 
 
فقط از فهمیدن توست که می ترسند
 
 

   در حالـی کـه مجلـس، کاخ سفیـد و گـروه هـای حقـوق بشـر مـدام از

بدرفتـاری با مـردم یـا گروه هـای مختلـف صـحبـت می کردنـد، هیـچ وقت

حرفـی از مـردم بـومـی آمریکا، که بدترین رفتارهـای ممـکن بـا آنهـا شده

است، نمی زنند. 

   دولـت، سـرخ پـوستـان را تـا سـر حد مـرگ گرسنـگـی می داد و راحت

جلـوی چشمشـان گاومیشهـایشـان را می کـشـت. آنـهـا هـم کـه دیـگـر

غذایی برای خوردن نداشتند، مجبـور می شدند قراردادهایی را امضا کنند

که بر اساس آنها سرزمینهایشان به دولت واگذار می شد. 

   یک بار شنیـدم که دهـقـانهای چینی قرن نوزدهـم را «مسیحیـان برنج»

می نامیدند. زیرا مبلغان کاتولیک در روستاها فقط به افرادی که در مراسم

دینی شرکت می کردند، برنج می دادند و بقیه محکوم به گرسنگی بودند.

دولت ما هم با سرخ پوستان همین کار را می کرد تا آنها را سربه راه کند!

   آری، دولت ما از گرسنگی دادن به عنـوان یک سیاسـت ملـی استفاده

کرد و سرخ پوستان بی شماری را کشت. 

رفاه برای خود، مرگ برای همسایه!

   شاید بی دلیل نبـود که هیتلـر وقتی می خواسـت نقشـه ی  «راه حل

نهایی» خود را بـکشـد، دستور داد تا چگونگی مهـار کردن سرخ پـوستـان

آمریکا را بررسـی کنند. خیلی از نـقـشـه خوشش آمـد و بعد آن را در اروپا

پیاده کرد. 

یکی دیگر از رهبران دیوانه ی عالم

   سـرخ پوستان در برابر آن همـه گرسنگی، تحقیر، و صـدمـه های روحی

چاره ای نداشتند مگر آنکه تسلیـم شوند. 

   پـس از آنـکـه زمـیـنهـای سرخ پـوستـان غصب شد و بـازمـانـدگان درهم

شکسته در اردوگـاه هـا اسکان داده شدنـد، دولـت مبـلغان دینی را به آن

مناطق اعزام کرد تـا سرخ پوستـان را به زور مسیحی کنند؛ و این توهینی  

آشکار به بـاورهای دینی و اعتقادی آنها بود. 

  روز استقلال آمریکا از استعمار بریتانیا

   اگر چه در «اعلامیـه ی استقـلال» آمریـکا اعلام کـرده انـد که انسانـهـا

مساوی خلق شده اند، ولی سرخپوستان بومی آمریکا «مردمی وحشی

و بی رحم» معرفی شده اند که کشتن هر کس از آنها، چه زن،چه کودک

در هر سنی و هر شرایطی مجاز است!

 

اعلامیه ی استقلال آمریکا در 1776 

 


برچسب‌ها: خاطرات مارلون براندو, سیاست گرسنگی دادن, مسیحیان برنج, راه حل نهایی هیتلر
 |+| نوشته شده در  دوشنبه نهم بهمن ۱۳۹۶ساعت 11:0  توسط بهمن طالبی  | 
  بالا