اگر رفتار چین و کره شمالی را در صحنه ی بینالمللی مقایسه کنید،
خواهید دید که اولی ضمن این که دومین کشور هزینه کننده ی نظامی
است ولـی با تولیـد، کار، زحمـت، فکـر و همـکاری، در پـی قدرت است.
در عـوض دومـی با ادبیـات و عملـکـرد نظامـی، در پی اثبـات خود است.
اولی تبلیـغ میکند که مـا برای 1.3 میلیارد نفر به دنبال معـاش معقـول
هستیم. دومی اصرار دارد راحت پذیرفته شود. اولـی با قـدرت نرم، خود
را نشان میدهد و تصویر خود را با قدرت سخت شکل نمیدهد. دومی
ظاهرا" با قدرت نرم آشنا نیست و با سخت افزار میخواهد به رسمیت
شناخته شود. اولی 35 سال زحمـت کشیـد تا به قـدرت دوم اقتصـادی
جهـان مبـدل شـود. دومـی با ابـزار نظامـی و کلاهک هستـهای در پـی
کسب احترام است. اولی با قدرت اقتصادی، قـواعد جدید منطقـهای و
بین المللی طراحی میکند. دومی چون نمیتواند قـاعده بسازد، مانع
آنچه که موجود است میشود.
افراد، سازمانها، گروهها و کشورهـا همه شخصیتی دارند که نسبتا"
با ثبات است. منظـور از شخصیـت چیست؟ چقدر حوصلـه دارند؟ چقدر
به دیگـران گـوش مـیکننـد؟ چقـدر از 1 تا 100 یک مـوضـوع را به دقـت
محاسبه کردهاند و نه آن که فقـط تا 10 بررسی کرده و متوقـف شونـد.
چقدر احساسـی و هیـجان زده انـد؟ چقدر به تأییـد دیگـران نیـاز دارند؟
چقدر علاقمندند تغییر کنند؟ چقدر زمان میبرد تا به موضوعی واکنش
نشان دهند؟ میشـود ده سـال، بیسـت سـال و یا بیشتـر صبـر کـرد؟
شاید بتوان گفت اینها مسـائل فکری هستند ولی در عین حال روحیه،
درون و مـزاج افـراد و کشـورهـا را به نمـایش مـیگـذارنـد و همـه نمـاد
ضرب المثل معروف هستند که: Character is destiny
اما ما در جهـانی که زندگـی میکنیـم، مهـم ترین اصل در شخصیت
افـراد و کشورهـا، «اصل همـکاری» است. آن روی سکـه ی همـکاری،
یادگیری است.
دولت کرهجنوبی یادگیری، تولید، نوآوری، رقابت، اثرگذاری و همکاری
شهروندان خود را اصل قرار داده و با روشهای متنوع، این خصـوصیات را
در آنها می پرورد. کره جنوبی که بالاتریـن سرعـت اینتـرنت در جهـان را
دارد، برنامه ریزی کرده تا سال 2020، سرعت اینترنت را هـزار برابر کند
تا دانلود کردن یک فیلم دو ساعته، یک ثانیه به طول انجامد.
شرکت بوئینگ که امسال صـد سالـه میشود برای هواپیمـای جدید
خود با 407 نفر مسـافـر از طـرف شرکتهـای هواپیمـایـی حوزه ی خلیج
فارس 95 میلیـارد دلار سفـارش گرفتـه است. صـدها شرکـت کوچک و
بـزرگ بایـد با هـم همـکاری کننـد تا این هـواپیمـاها سـاختـه شود. یک
شرکـت دکوراسیـون داخلـی در سیاتـل با همـکاری Nike، متخصـصیـن
خواب و مربیان ورزشی، طراحیهای جدیدی را برای راحتی صندلیهای
هواپیما ارائه نمود، ضمـن این که وزن صندلی را از 12 کیلو به 4.2 کیلو
کاهش داد.
حس و شخصیت همکاری، هماهنگی و تجانس با دیگران قبل از این
که در فکر افراد باشد در وجود ناخودآگاه آنهاست. بزرگترین سرمـایه ی
مردم شرق آسیا،شخصیت همکاری آنهاست که در یک دوره 25 ساله،
قدرت مالی جهان را از غرب به آسیا انتقـال داده اند.
در بـرابـر شـخصیـت همـکاری شـرق آسیـایـی، شـخصیـت متـوسـط
خاورمیانهای است: شخصیتی که افراد متفاوت از خود را حذف میکند.
مرتب انسانها را تقسیم بندی میکند. تبعیـت افـراد را مـیخواهد و نه
همکاری با آنها را. خیلی با توانایـی افـراد کاری ندارد. به جای آن که از
موفقیت دیگران بیاموزد، به طور ناخودآگاه ناراحت میشود. شخصیتی
که بیـرون از خود در پـی دلایـل نـاکـامـی مـیگـردد و عمـومـا" غم زده،
احساسی، هیجان زده و از همه بدتر عصبانی است.این فضای آشفته
باعث میشود که درصد قابل توجهی از خشونت، جنگ، درگیری و قتل
در سطـح جهـانـی در این منطقـه باشد و خارجی ها هم در این محیـط
آلوده و تقابلی، به دنبال منافع مالی و سیاسی خود بگردند.
پیشـرفـت، شخصیتـی خاص میطلبـد کمـا این که فـردی که پـرخور
است، روزی سـه بستـه سیـگار میکشد، حریمـی برای خوردن قند و
چربـی نمیشنـاسد و ورزش نمیکنـد، نمیتـواند سالـم باشد. کانون
توسعه یافتگی، داشتن یک سیستم است. کانون سیستم، شخصیت
همـکاری و یادگیـری است. پیشـرفـت و توسعـه یافتگی یک جامعـه را
نمیتوان خارج از راستگویی و اعتمـاد شهرونـدان به یکدیگر تصـور کرد.
تا چنیـن شخصیتـی به صـورت سیـستمـی/ ساختـاری و نه گفتـاری/
نصحیتی ساخته نشود، سرنوشتی به نام پیشرفت و توسعه یافتگی
رقم نخواهد خورد.