چرا می نویسم؟ 
شاید به این سبب، 
که این الفبای من است 
آنچه انتقام خود را 
از این زمانه ی سرکش می گیرد! 
از آنها که 
کفش هایشان را با جوهر 
من برق می اندازند! 
درنظرم، 
این شراب ‌آبی  رنگ 
که بر کاغذ من سرازیر شده، 
خون الفبا است  
بگیر آن را ... بنوش! 
که جوهر، 
شرابِ متانت است!