به نظر شما رسالت يك سازمان و كسب و كار چيست؟

   - هدف اصلی يك شركت اين نيست كه فقط سودآور باشد. هدف

غايی يك شركت اين است كه به منظور ادامه ی توليد بهتر و بيشتر

دست به سودآوری بزند، به عبارت ديگر، اين سود و سودآوری ابزاری

برای دستيابی به ديگر خواسته هاست. يك سازمان، تنها زمانی مجاز

به ادامه ی حيات است كه كالا و خدمتی را ارائه دهد كه فوایدی در بر

داشته باشد آن هم به قيمت هایی كه مردم بتوانند از عهده ی آن

برآيند. شركت ها بايد همانند افراد به وظايف اجتماعی خود عمل كنند.

آنانی كه به آفرينش سرمايه های اقتصادی سرگرم هستند بايد به

آفرينش سرمايه های اجتماعی نيز بپردازند وگرنه دنيای پيرامون خود را

به نابودی خواهند كشاند.

   آيا شما قائل به روح سازمانی هستيد؟

   - روح تعريف پذير نيست ولی هرگاه با آن روبرو شويم درك می شود.

احساس آن در سازمانها وجود دارد. بسياری از عوامل مثبت همچون

نيرو، دلبستگی، كوشش، شيفتگی و كاركرد عالی از اين وضعيت

دلخواه ناشی مي شود. در چنين محيط هایی به جای من سخن از مـا

است. شركت های پيروزمند می كوشند تا روح، شخصيت و گوهر خود

را فراتر از آمدن و رفتن گروه های كاركنان قرار دهند: چيزی فراتر از محيط

و فضای كار، چيزی برتر از ساختار و نظام سازمان و حتی فراتر از

پاداش های مادی.

   چه اندازه سازمانی مناسب است؟

   - ما به واحدهایی نياز داريم كه آنقدر بزرگ باشند كه توانایی انجام

مسئوليت هایی را كه بايد انجام دهند داشته باشند و آنقدر كوچك

باشند تا همه ی اعضا در محدوده ی واحد سازمانی يكديگر را

بشناسند.

   يعنی چند نفر؟

   - حداكثر 150 تا 200 نفر. وقتی شما بيش از ده نفر در يك گروه و

بيش از ده گروه در يك شركت داريد ناچاريد به روش های رسمی

كنترل و هماهنگی اتكا كنيد.

   نسبت بين كنترل و نظارت، و اعتماد در سازمان چگونه است؟

   - بين اعتماد و كنترل نوعی ارتباط متقابل و متوازن كننده وجود دارد.

به طوری كه هر جا كنترل افزايش يابد از اعتماد كاسته می شود. اگر

انسانها را پيوسته زير چشم نداشته باشيم كار خود را بهتر انجام

می دهند. وجود فضای احترام آميز و باور داشتن انسان ها به توان

آفرينندگی آنها می افزايد.

   به نظر شما آيا شركتها می توانند جاودانه شوند؟

   - گرچه اكنون ميانگين عمر شركت های مطرح در فورچون 500 تنها

چهل سال است اما شركتها می توانند در زندگی نسلهای پياپی به

كار خود ادامه دهند و اگر جاودانه نشوند دست كم می توانند به

صورتی نامحدود برپا بمانند. برای اينگونه ديرپا ماندن بايد شايستگی

آن را داشت. افزون بر هدفمندی بايد به ارزشهای بنيادينی پايبند بود.

نيز بايد به بهسازی روزافزون خود پرداخت. در بررسی همه ی 

سازمانهای كهنسال به اين گونه ويژگی ها می رسيم.