ما هنگامی که می خواهیم نزد بچه هایمان بحث از دین و تشیع کنیم

و آنها را متدیّن بار بیاوریم، چه می گوییم؟ آیا نمی گوییم که اصول دین

اسلام سه تاست که پیغمبر آورده، کتابش قرآن است و خدایش هم الله

و آن سه اصل توحید و نبوت و معاد است که اگر معتقد شوی مسلمانی،

و اصول مذهب شیعه پنج تاست: توحید و نبوت و معاد و عدل و امامت!

اگر آن بچه بپرسد و یا اگر یک فرنگی و یا یک مسلمان بپرسد که مگر

حق دارید بعد از مسلمان بودن به اصول دیگری هم معتقد باشید؟! و

بگوید: اگر واقعا" این سه اصل توحید و نبوت و معاد اصول دین اسلام

است، پس آن دو اصل دیگر چیست؟ و اگر آن اصول نیز جزء اصول دین

است چرا نمی گویی اصول دین پنج تاست؟ چه جوابی به او می دهی؟

اگر اصول دین که قرآن آورده سه تاست، تو حق نداری دو اصل دیگر به

آن بیفزایی. در کنار اصولی که پیامبر به نام اصول دین عرضه کرده، هیچ

کس حتی خود پیامبر نیز حق ندارد اصل دیگری اضافه کند. مگر این

اعتقاد ما نیست؟

   بنابر این تو خودت با این حرفت بهانه به دست کسانی می دهی که

معتقدند تشیع عبارت است از اسلامی که با عناصر دیگر، با حرف های

ایرانی و زرتشتی مخلوط شده، در صورتی که چه خون ها ریخته شده و

چه شکنجه ها در این 1400 سال تحمل شده و چه روح های عظیم و

مردان بزرگی که در زیر شلاق خلفا و یا در زندان های آنها نابود شدند و

از آغاز تشیع، یعنی آغاز تاریخ اسلام، شیعه اقلیتی بوده که همواره

شکنجه می شد، همواره قتل عام می شد، همواره خانه اش به غارت

می رفت و همه ی این مصائب را مردان بزرگ در طول این قرن های سیاه

تاریخ تحمل کردند تا به دنیا بفهمانند که شیعه هیچ نیست جز اسلام.

   در برابر عرب که می گفت اسلام یعنی دین عرب، یعنی «دین من» و

حکومت اسلام یعنی «حکومت دین من» بر تو، شیعه می خواست این

حرف را بفهماند و این شعار را به دنیا اعلام کند که تشیع مساوی است

با اسلام منهای عرب و منهای خلافت؛ و دیگر هیچ.

   شیعه نه تنها هیچ اصلی، که هیچ فرعی را در کنار اسلام نگذاشته و

نمی تواند بگذارد.

   پس آیا ما با این تلقی مان به نفع خصم شهادت نداده ایم؟! اتهام او را

علیه شیعه، خود اعتراف نکرده ایم؟ و بیش از همه ی خلفای بنی امیه

و بنی عباس و سلطان محمود و سلجوقیان و مغول و ترک غزنوی که

امامان ما را و رهبران ما و مردم ما را شکنجه کردند و نیز بیش از همه ی

دشمنان امروز و دیروز تشیع که ما را رافضی و رانده شده از دین، ضد

اسلام و تفرقه انداز می خوانند، با همین گونه تلقی ضد اسلامی و ضد

شیعی که رسما" به نام اصول دین و مذهب به بچه مان درس می دهیم

و به صورت اصول بدیهی تکرار می کنیم، به تشیع خیانت نکرده ایم؟!