پس از به توپ بسته شدن مجلس توسط لیاخوف، افسر جنایتکار

روس، در تیرماه 1287، مشروطه خواهان بسیاری دستگیر و کشته

شدند.

   از جمله ی آنها میرزا جهانگیـرخان صوراسرافیـل و ملک‌المتـکلمین

از واعظان و روزنامه نگاران شهیر مشروطه در نیمـه شب دوم تیر در

باغشاه توسط جلادان روسی در مقابل چشم محمدعلی شاه وطن

فروش، کشته شدند و پیکرشان در ظلمات آن شب شوم، در خندق

پشت دیـوارهـای بـاغ دفـن شد. که بعدهـا در نزد مـردم به «آرامـگاه

شهدای مشروطه» معروف شد.

   «آرامگاه شهدای مشروطـه» که بخش‌های زیـادی از آن در سالیـان

گذشته به اشغـال بیمارستان دولتی لقمان که در همسـایگی آن قرار

دارد درآمـده است، در سـال 1383 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.

با وجود این عملا" اقدامی برای بازسـازی و نگهـداری آن صورت نگرفته

است. 

   مجسمه ی ملک المتکلمین نیز در اواخر «پهلـوی دوم» از محل خود

در میدان حسن آباد برداشته شده، و در تمام سال های بعد نیز دوباره

اقدامـی برای نصب مـجدد آن صـورت نگرفتـه است که ستیـز بی پایـان

وارثان دغلباز مشروطه، با اصـول، آرمـان ها و حتی نشانـه های انقلاب

مشروطه را به اثبات می رساند!