حالا که در اثر کشف همراهی عناصری از اتباع با اسراییل برای ضربه به ایران در جنگ ۱۲ روزه، عزم‌ها برای اخراج اتباع غیرقانونی جزم شده بار دیگر سوداگران درصدد تطهیر مجرمین برآمده‌اند و تلاش می‌کنند این منبع درآمد خود را در کشور ابقا نمایند. عده‌ای ساده‌لوح نیز تحت تأثیر دروغ‌های این جماعت سوداگر قرار گرفته و به مثابه دایه‌های دلسوزتر از مادر برای اتباع اشک تمساح می‌ریزند. متأسفانه ایران همیشه از این دو جماعت ضربه خورده است؛ سوداگران و ساده‌لوحان.

آن نماینده مجلس که می‌گوید هیچ اقدامی از هیچیک از اتباع علیه کشور در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه دیده نشده، یا از واقعیت‌ها اطلاع ندارد و یا انگیزه‌ای برای تطهیر دارد که اطلاعی از آن در دست نیست. انبوه پرونده‌های موجود از همدستی اتباع غیرمجاز در دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی بهترین دلیل نادرست بودن چنین قضاوت‌های عجیب و دور از انتظار است.

رسانه باصطلاح ملی نیز حاضر نیست از مشارک اتباع طالبان در جنگ ۱۲ روزه و جاسوسی‌ها، گرا دادن‌ها و جابجا کردن و استفاده از پهپادها چیزی بگوید. این، شیوه‌ای است که رسانه ملی درباره اخبار افغانستان از لحظه سلطه طالبان در مرداد ۱۴۰۰ بر این کشور در پیش گرفت و همچنان آن را ادامه می‌دهد. براستی علت این همه شیفتگی رسانه ملی نسبت به طالبان چیست؟! آیا قرابت فکری باعث این عهد اخوت و همپیمانی شده است؟!

عرف بین‌المللی میزان حضور اتباع خارجی در هر کشوری را حداکثر ۳ درصد جمعیت آن کشور می داند. یعنی مجموع اتباع کشورهای مختلف در ایران اگر به دو میلیون و هفتصد هزار نفر برسد طبیعی است و بیش از آن خلاف قوانین بین‌المللی است در حالی که اکنون فقط اتباع افغانی در ایران حدود ۴ برابر حد مجاز کل اتباع خارجی است.