متوسطه دوم و درس های ناگفته!
 
 
فقط از فهمیدن توست که می ترسند
 

منصور حقیقت پور، نماینده ی پیشین مجلس شورا در باره ی وضعیت و نیازهای امروز کشور می گوید:

*در دوران ۱۲ روزه پس از جنگ، در داخل و خارج از ایران، نوعی یک‌صدایی در جامعه به وجود آمده بود. چه در بین گروه های سیاسی، چه در جامعه و چه بسیاری افراد در خارج از کشور اعلام همبستگی کردند. چه بایدها و نبایدهایی جهت حفظ این وضعیت برای حاکمیت و گروه های سیاسی وجود دارد؟

در تحلیل موفقیت و پیروزی در این نبرد، سه رکن برای پیروزی وجود دارد؛ رکن اول رهبری است. رهبری، کشور را از یک گردنه بسیار خطرناک عبور دادند.

رکن دوم پیروزی، قدرت رزمندگان ما در نبرد موشکی بود. ما واقعا در نبرد موشکی کمر دشمن را شکستیم. ترمیم این ضربات، مدت ها برای اسراییل زمان خواهد برد.

رکن سوم پیروزی که بسیار مقدس است، نقش مردم بود؛ چیزی که دشمن احساس کرده بود این بود که اگر وارد صحنه شود، مردم هم‌نوا با دشمن، برعلیه حاکمیت درمی‌آیند. در صورتی که ما شاهد یک همنوایی و هارمونی انقلابی در رفتار مردم بودیم که نتیجه ی آن سرمایه ی اجتماعی بود.

بسیاری از عزیزان از جناح های مختلف پشت سر حاکمیت و نیروهای مسلح ایستادند؛ نیروهای سیاسی در زندان و بسیاری از ایرانیان در خارج از کشور که نگرانی ها و سوالاتی داشتند هم حمایت کردند.

ما اسم این را فقط و فقط می توانیم یک سرمایه اجتماعی مقدس بگذاریم. این سرمایه اجتماعی با توان دفاعی و تمهیدات رهبری یکی شد و حاصلش این شد که ما بتوانیم به آمریکا و اسراییل این ضربات را بزنیم.

ما این را محترم می‌شماریم. محترم شمردن یعنی وظیفه داریم که مردم را تکریم کنیم. این مردم، مردم عزیزی هستند، باید دست و پای این مردم را بوسید و آن‌ها را تکریم کرد.

نگاه حاکمیت باید این باشد که در این مملکت، عزیز ما مردم هستند و ما همه خادم هستیم. تکریم اساسی مردم باید در اولویت قرار بگیرد. حاکمیت باید مردم را ببیند و درد آن‌ها را بشنود. دیدن و شنیدن مردم و احترام گذاشتن به آنها یک اتفاق مبارک است. باید فضاهای تنگی که در جامعه ایجاد کرده ایم، را باز کنیم.

یک خانم بی‌حجاب در تشییع پیکر شهیدان، پوستر شهدا را به صورت خود می کشید و زارزار گریه می کرد. من مقابل آن زن احساس کوچکی کردم. این مردم بسیار محترم هستند و حاکمیت باید با آنها محترمانه برخورد کند.

بعضی از قوانینی که گذاشته ایم، برای محدود کردن و تنگ کردن فضا برای مردم بود؛ مانند قانون فیلترینگ، حجاب و ...، باید روی این ها بازنگری کنیم. مردم ما نشان دادند که ظرفیت خیلی چیزها را دارند. همه رسانه های دنیا برعلیه این مملکت و مردم فعالیت کردند، اما مردم در میدان نقش اصلی و اساسی را داشتند؛ ضربه خوردند، شهید دادند، کودک و زن باردارشان شهید شد، اما از حمایت کشور و نیروهای مسلح، دست برنداشتند. ما هم باید در برنامه های‌مان تجدید نظری کنیم و آن ها را عزیز بدانیم. باید این را شعار خود کنیم که مردم عزیز هستند و ما خادم مردم هستیم.

* پس به اعتقاد شما باید درخصوص آزادی های اجتماعی و سیاسی، تجدید نظر شود؟

بله؛ هم باید تجدید نظر کنیم و هم به همه ی گروه های سیاسی میدان بدهیم. البته با این صدا و سیما نمی شود. اول باید صدا و سیما را شخم بزنیم و بذر خوب در آن بکاریم تا عمل بیاید. صدا و سیمایی که الان در اختیار یک حلقه سیاسی رفوزه قراردارد، اجازه بازگشایی سیاسی را به گروه ها و مردم نخواهد داد. اگر بخواهیم صدا وسیما مکانی برای دیدن و شنیدن مردم باشد باید کاری کنیم که ابتدا خود صدا و سیما گوش شنوا داشته باشد.

رفوزه ها جای خود را به حذف‌شدگان بدهند!

* به صدا و سیما اشاره کردید. فردی که اعتقاد دارد ۸ میلیون مخاطب برای صداوسیما کافی است، چندروز گذشته در تلویزیون، اصطلاح آغل را برای این کشور به کار برد. این صحبت اولین جرقه بعد از جنگ بود که توسط فردی از جریان تندرو که در صدا وسیما هم مسئولیت دارد بیان شده. آیا مسئولان صداوسیما باید تغییر کنند؟

من که گفتم باید صداوسیما را شخم زد. تغییر دیگر چیست؟! باید زیر و رو شود؛ همه آنهایی که زیر هستند رو بیایند و رویی ها به زیر بروند. به قول امام علی «لَتُبَلْبَلُنَّ وَ لَتُغَرْبَلُنَّ حَتَّی یَعُودَ أَسْفَلُکُمْ أَعْلَاکُمْ وَ أَعْلَاکُمْ أَسْفَلَکُمْ» (در غربال می ریزند، یا در دیگ می کوبند، زیر و رو خواهید شد تا پایین ترین شما برترین و برترین شما پایین ترین شود.)

یعنی کسانی که بی خودی سوار بر مرکب تندروی آمدند و رییس شدند، باید جای خود را به کسانی بدهند که از این مجموعه خالص‌سازی و اخراج شدند. حتما باید این طوری شود و غیر از این شدنی نیست. نباید هیچ ملاحظه ای بکنیم.

* به افراد داخل زندان اشاره کردید. آیا وقت آن نرسیده افرادی که به خاطر مسائل سیاسی در زندان هستند، آزاد شوند و فضا باز تر شود؟

من این را به صراحت گفتم ...

* مثلا ما شاهد بودیم که آقای کروبی که از سال ۸۹ تا آغاز سال جاری، در حبس بودند موضعی گرفتند که بسیاری از افراد مدعی انقلابی گری، چنین موضعی نگرفتند ...

انصافا آقای کروبی و آقای خاتمی و همه آن ها چنین موضعی گرفتند. این میهن، میهن همه ماست. اگر به ایران لطمه می خورد، دیگر خاتمی و ناطق نوری نمی‌شناخت، همه را شامل می‌شد. بنابراین، نگاهمان باید آشتی حاکمیت با مردم و پر کردن گسل بین مردم و مسئولین باشد

 |+| نوشته شده در  چهارشنبه هجدهم تیر ۱۴۰۴ساعت 10:14  توسط بهمن طالبی  | 
  بالا